บทที่ 41

แววตาของฉีอวิ๋นเจ๋อฉายแววโกรธวูบหนึ่ง แต่เขาก็ซ่อนมันไว้ได้อย่างรวดเร็ว

“อวิ๋นถิง ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาเอาแต่ใจนะ ถ้าฉือมู่เจินบาดเจ็บขึ้นมาจริงๆ ถึงตอนนั้นจะเสียใจก็สายไปแล้ว!”

ฮั่วอวิ๋นถิงมองเขาอย่างเย็นชา “ถ้าคุณเป็นห่วงขนาดนั้น คุณก็ไปเกลี้ยกล่อมเธอเองสิ!”

ฉีอวิ๋นเจ๋อลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล...